Lievelingsstilte

07 mrt Lievelingsstilte

Houd je meer van de lichte stilte van een kabbelend beekje, of heb je liever de donkere stilte van een woeste zee? Ervaar je stilte liever alleen, of gaat er iemand met je mee? Sta je stil? Beweeg je? Ben je liever thuis of uit? Hoor je dan muziek of hoor je vogels? Hoe groot is jouw stilte, of is jouw stilte juist heel klein? Is het geheimzinnig, beminnend, gewichtig of verheven? Sta je met beide voeten op de grond of zweef je? Wat is jouw favoriete stilte?

Vandaag is dramaturg Peter op bezoek in het Stiltelab. Tussen de regendruppels en al het praten door besluiten we een rondje te wandelen in de kloostertuin.  Al snel merken we dat we achtervolgd worden. Niet eens zo heel onopvallend. Gerard is zijn naam. Althans, zo noemen we hem. We weten hier nog niet dat hij eigenlijk een haar is. Gerard, vernoemd naar de heilige Gerardus Majella die in Klooster Wittem wordt vereerd. Eerst negeren we de achtervolging, maar Gerard houdt blijkbaar van aandacht en springt al kopjes-gevend en miauwend tegen benen. Gerard is dik. Gerard wil knuffelen. Als Gerard achter ons aan rent wiegt zijn, excuses haar, buik heen en weer. We praten flink over de stilte, maar voelen ons ineens ook heel verantwoordelijk voor Gerard. Waar is Gerard nu? O, daar is Gerard. Kom Gerard, kom dan. Goed zo Gerard. Nee Gerard, niet tussen de planten. Nee Gerard, niet in de kas. Blijf Gerard, je moet buiten blijven Gerard. Wij zijn zo terug Gerard. Arme Gerard. Niet miauwen Gerard. We komen eraan Gerard. Ah, daar ben je lieve Gerard. Even knuffelen Gerard. Doei Gerard. We moeten je verlaten Gerard. Hou van je Gerard. En zo laten we arme Gerard buiten in de Kloostertuin terwijl wij onze wandeling binnen voortzetten. Zonder Gerard.

Vanuit binnen gaan we naar een nieuw buiten. Een stenen binnentuin met enkel plastic tuinmeubilair tegen de wanden aan gedrukt. We stappen naar buiten en ervaren een nieuwe stilte. Geheel afgesloten van de buitenwereld. Anders dan in de kloostertuin. De stilte is meer drukkend en hoger. Deze stilte vind ik fijn. Maar of het ook mijn favoriete stilte is, geen idee.

Saskia de Haas